#29

Lukrecja Borgia to jedna z najciekawszych postaci historycznych. Urodziła się jako córka kardynała Rodrigo Borgii, późniejszego papieża Aleksandra VI. Posiadanie dzieci przez duchownych nie było czymś wyjątkowym, a gdy Borgia został papieżem, jego młoda córka stara się ważną kartą przetargową.

Wychodziła za mąż trzy razy. Pierwszym jej mężem został Giovanni Sforza, krewny książąt Mediolanu(dla ciekawostki Gian Galeazzo Sforza, był ojcem polskiej królowej Bony). Sojusz ze Sforzami zapewniał spokój na północnych granicach i także dobre stosunki z Francją. Kiedy sojusz stracił na wartości, ojciec rozwiódł ją z mężem, pod pretekstem impotencji Sforzy i uczynił ze swojej córki dziewicę. Papież ponownie uczynił z córki dziewicę, kiedy przyjął i zaadoptował jej nieślubne dziecko. Cnotliwą Lukrecję wydano ponownie za mąż. Wybór padł na księcia Aragonii, Alfonsa. Najprawdopodobniej Lukrecja polubiła swojego męża, ponieważ gdy jej rodzina uznała małżeństwo za niekorzystne, chciała ratować swojego męża od śmierci (trzeci raz nie mogli z niej zrobić dziewicy, najbardziej przekonujący był status wdowy). Trzeci raz wydano ją za księcia Ferrary, korzystny układ polityczny zapewnił spokój Lukrecji, mogła opuścić Rzym. Dożyła 39. roku życia, zmarła rodząc ósme dziecko.

Wizerunki Lukrecji są dwa. Pierwsza przedstawia ją jako największą kurtyzanę Rzymu. Miała być trucicielką, przez jej łóżko przewijało się wielu mężczyzn. Wśród nich wyliczano papieża i bracia Lukrecji, miała również uczestniczyć w Tańcu na kasztanach (dzisiejsze bunga bunga :D). Niektórzy przedstawiali Lukrecję jako trucicielkę, dziwkę, intrygantkę, zabawiającą się ze swoją rodziną.

Drugi wizerunek przedstawia ją jako kobietę mądrą. Korzystny był dla niej okres ferraryjski. Zasłynęła z zainteresowania do biznesu, osuszała bagna i mnożyła swoje dochody, skupiała wokół siebie artystów, sponsorowała kościoły.

Przenieśmy jednak Lukrecję w dzisiejsze czasy. Jak często ponosi ludzi fantazja i przedstawiają innych w przerysowanej formie. Nic nie cieszy tak bardzo jak upadek, ba, jeżeli jest to upadek kogoś popularnego cieszy jeszcze bardziej. W dzisiejszych czasach wypada o wszystkim mówić źle i zauważać wady, obnażyć je i powiększyć do ogromnych rozmiarów. Nasza Lukrecja Borgia została ukarana przez wrogów swojego ojca, niewybrednym wizerunkiem, rozdrapywanym przez pięć wieków przez szukających sensacji  historyków. Przeglądając współczesne media dostrzegam, że niewybredna sensacja cieszy najbardziej.