Merry Christmas!

Od minionego Bożego Narodzenia udało mi się zebrać na Dictatorze ponad dziewięć tysięcy osób. Miałem przyjemność dzielić się z nimi inspiracjami, pasjami. Nigdy nie sądziłem, że na świecie jest tyle osób które rozróżniają Grace Kelly od Grace Coddington, którzy herbatę stawiają wyżej od puszki coli, którzy duszą są na bulwarze Haussamanna.
W te święta życzę Wam siły, która wyciąga z odmętów codzienności i robi z człowieka coś więcej niż przeciętną personę. Życzę również zrozumienia, aby nikt nie zamykał się przed wami i abyście zawsze Wy znajdowali szufladkę dla każdego człowieka w swoich głowach, aby przyszłość była łatwiejsza, by w niej nie zacierał się szacunek dla pracowitości, uczciwości i wrażliwości.
Dictator skupia wokół siebie nie tylko rzeszę Polaków, ale są wśród nas liczni mieszkańcy Rumunii, Brytyjczycy i Amerykanie, a nawet pojedynczy Niemcy, Austriacy, Czesi i Grecy. To dziesiątki różnych kultur, w których każdy jest indywidualnością. Życzę więc tolerancji, bo choć nie każdy przypadnie nam do gustu, to noszenie płaszcza podbitego łagodnością Hepburn, urokiem Monroe i klasą Kelly, wymaga czegoś.
Nie dla wszystkich te święta będą radosne, nie każdemu życie mogło się ułożyć, nie każdy zasiądzie przy stole w pełnym gronie, więc życzę by każdy odnalazł w tym magicznym czasie własne Betlejem, by odsunął od siebie to co przykre i złe.
Jezus narodził się, aby nas zbawić, by obdarzyć nas miłością i aby okazać swoje przebaczenie. Nie zapominajmy więc, że choć jesteś mieszaniną słabości i gniewu, w każdy z nas jest kawałek Boga i każdy z nas może obdarzać miłością i ma siłę przebaczać, co oczywiście jest zwrotne.
Na koniec życzę wam udanych świąt, byście degustowali makowca przy dobrej kolędzie i Nowy Rok przywitali z bliską osobą i lampką szampana